PON and Kiruru รายงานประจำตามแบบฉบับ

ชื่อ : PON
อาวุธ : ดาบ, ปืน
ความสามารถปกติ : วิ่งไว กระโดดไกล เตะต่อยปกติ บีบคอ
เวลาโกรธ : ดาบ,ปืนไม่สามารถควบคุมได้ มีแรงเพิ่มขึ้น x3!
ชีวิตประจำวัน : กินเค้กไม่ก็นั่งเล่นคอม ไม่ก็โดนคนชวนไปเทียวบ่อยๆ
สัตว์เลี้ยง : ลูกมังกร 1 ตัว
สิ่งที่เกลียด : คำว่า"เกย์" สุดๆ

หลังจากPONมีการต่อสู้และเริ่มอัพเกรดอาวุธโดยสิ้นเชิง
พลังยังคงเหมือนเดิมแต่รูปลักภายนอกถูกเปลี่ยนแปลงไป

แต่อย่าทำให้PONโกรธอีกตามเคย ตัวเค้าก็จะคุมพลังไม่อยู่


ประวัติความเป็นมาของ[PON]

เมื่อก่อน.............. ปี2536......PON เป็นเด็กตัวเล็กๆ ดูเหมือนไร้ความสามารถ.......อยุ่กับ บิดา มารดา อย่างเป็นสุขมาก
แต่แล้วมีมาวันนึง..... PONได้ออกไปเดินเล่นกับบิดาที่สวนลุม... ขณะที่PONเดินเล่นอย่างไร้เดี้ยงสา แต่แล้ว........
บังเอิญเจอพวกนักวิทยาศาสตร์อยู่กลุ่มนึง ได้เห็นเด็กที่ยิ้มให้กับบิดาอย่างไร้เดี้ยงสา พวกนักวิทยาศาสตร์จึงสนใจเด็กคนนั้นมาก...
จึงสั่งให้ลูกน้องยิงบิดาของเด็กตายและจับตัวPONไป.......
เป็นเรื่องที่หน้าเศร้าที่PONถูกเลือกให้เป็นหนูทกลองอย่างไร้เหตุผล! และแล้วพวกนักวิทยาศาสตร์จึงลงมือฉีดยาสีแดงเลืองแสง
ลงไปในตัวPON......PONก็กำลังดิ้นลนเพื่อที่จะหนี..... แต่ก็ไร้ผล จึงถูกฉีดเข้าไป...... ผลที่ออก! กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
PONโล่งใจ.....สะที่ไหน! PONถูกจับไปขังอีก ทั้งๆที่ไม่เข้าใจว่าทำไมตนเองถึงถูกเลือก? แต่แล้วPONก็เห็นเด็กคนนึงรึ่นราวคราวเดียวกันกับตัวเขาเอง ซึ่ง........ เด็กคนนั้นคิอGnosithนั้นเอง........PONเห็นแต่กลับเหมือนโล่งใจจึงลงจากเตียงและเดินไปหา...........
PONพูดคุยกับGnosithทั้งๆที่ตรงหน้าคือกระจกแก้ว......Gnosithทำท่าว่า"ไม่ได้ยินน่ะ"PONก็ตะโกนสุดเสียงจนไร้ผล...........
พ่อของGnosithก็มาพาตัวเขาไปออกห่างจากPON..........ทันใดนั้นที่PONตะลึงซึ่ง พ่อของGnosithคือด๊อกเตอร์ที่สั่งให้คนพวกนั้น
ยิงพ่อของเค้าตายนั้นเอง........PONตะลึงกลัวจนตัวสั่น.........ช่วงยามนั้นเอง PONนั่งคิด คิด คิดแล้วคิดเล่าที่จะออกไปจากที่นี้......
และได้ยินเสียงทุ้มๆเหมือนอะไรบางอย่างกำลังดื้นและร้องอย่างโหยหวน...............สิ่งที่เห็นนั้นก็คือGnosith...........
Gnosith.......ถูกนักวิทยาศาสตร์2คนลากตัวไปห้องไหนซักห้อง PONคิด"ทำไมGnosithโดนพาตัวไปแล้วพ่อละ?"..............
ว่าแล้วPONคุงวิ่งไปดูทันที่เห็นนั้นเอง พ่อของGnosithกลับยืนนิ่งๆไม่พูดไม่จาและได้แต่มองGnosithซึ่งถูกลากไป...................
PONนึกภาพที่ตัวเองเคยโดนลาก.........จิตใจPONกลับจำมันขึ้นสมองและแล้วภาพนั้น.........มันคือภาพที่PONเคยถูกจับไปฉีดยานั้นเอง!!! .........PONนึกถึงมัน.....แค้น.........โมโห........ไม่มีวันไหนที่PONโกรธได้ไม่มีขีดจำกัดนั้นเอง!!!
ห้องที่PONอยู่จึงระเบิด พ่อของGnosithตกใจและยืนไปได้พักนึงก็พบว่า PONมีดาบกับปืนอยู่ในมือพร้อมกัน.......................
พ่อของGnosithไม่นิ่งนอนใจจึงรีบแจ่งเตือนเปิดไฟฉุกเฉินเพื่อจับตัวPONแต่ดวงตาของPON กลับกายเป็นสีแดงลาวกับเลือดที่ละเลง
จนทั่วไปหมด ดวงตากลมดำก๋กลายเป็นดวงตาเสือร้ายไปในทันที.............. เมื่อทหารมาถึงPONไม่นิ่งเช่นกัน จึงเข้าไปฆ่าทหารซะ!!!
PONเองก็คุมตัวเองไม่ได้แล้วเช่นกัน Gnosith............ได้แต่นั่งดูเพราะความตะลึง!!
ไม่นาน........PONก็หยุดอาละวาดและรอบข้างของเขานั้นเอง ได้มีแต่ศพของทหารที่ถูดฟันแยกเป็นชิ้นๆ เลือดที่เปือนตัวPONเอง
ก็ราวกับว่าเลื่อยมาหาPONเพียงผู้เดียว พ่อของGnosithกลัวมากจนทำอะไรไม่ถูก Gnosithเองก็ได้แต่นั่งดูพ่อของจนเองที่กำลังโดน
Gnosith คิดว่า"ถ้าไม่มีพ่อละ.......ถ้าเกิดว่าเข้ายังอยู่จะจับฉันไปทดลองอีกไหม?"ในใจสับสนวุ่นวาย.....PONจึงมองGnosith........
แล้วหันมาทางพ่อของเขา.........PONนึกคิดที่เคนเสียพ่อไปแต่ในใจจะให้รอดแต่อีกใจกลับล้างแค้น.....................................
และแล้วGnosithจึงตัดสินใจไม่พูดอะไรจึงยอมให้PONยิงพ่อของตนเอง เพราะกลัวว่าจะถูกไปทดลองอีก.................................
PONยิงพ่อของGnosith.......Gnosithเองก็ได้แต่ดู..........ใบหน้าของGnosithเปลี่ยนไป........PONจึงทำลายคนในสถาน
บันการวิจัยทิ้งจนเละ.........และแล้วPON Gnosith...........ก็รอดออกมาได้.......สถาพGnosithดูซึมไปหน่อย.....................
PONจึงเดินเข้าไปหาGnosithถึงแม้จะพูดอะไรไม่ได้ จึงได้นั่งกับGnosithและรอคอยที่ไร้จุดหมาย........ และแล้ว....................
มีใครบางคนเดินเข้ามาหาทั้ง2........และพูดว่า"เกิดอะไรขึ้นกับที่นี้หรอ??"PON Gnosith เงียบ และก้มหัวลงเล็กน้อยโดยไม่สนคำพูด
คนนั้น ชายแปลกหน้าจึงกลุ้มใจและยิ้มให้ทั้ง2คำถามนั้นจึงออกมาจากชายคนนั้นว่า........"ไปอยู่กับฉันไหม? มีเพื่อนรออยู่ที่thaistickman กันเยอะแยะเลยนะ!!"PON Gnosith ก็ยังเมิน แต่แล้วก็ตัดสินใจ.......ไปกับชายแปลกหน้าทั้งๆที่ไม่รู้ว่าที่นั้นคืออะไร
และมันเป็นยังไงนั้นเอง ทั้ง2จึงไปอยู่ที่นั้นได้15ปี......มีพลังและการต่อสู้ที่ดีทั้งคู่ จิตใจทั้ง2จึงนึกคิด"ไม่ว่าวันไหน.....ไม่ว่าที่นั้น.....
ที่นั้นคือบ้านของเราและเพื่อนของเรา!!!"

โอ้วว เทพแฟลชมาแล้ว

โิอ้วววว ท่าน PON